سوره التحریم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضاتَ أَزْواجِكَ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ اى پيامبر! چرا چيزى را كه خدا بر تو حلال كرده (بر خود) ممنوع مى‌كنى در حالى كه خشنودى همسرانت را مى‌طلبى؟! و خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.


قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمانِكُمْ وَ اللَّهُ مَوْلاكُمْ وَ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

2

بيقين خدا گشودن سوگندهايتان را براى شما معين ساخته است؛ و خدا سرپرست شماست و او دانا [و] فرزانه است.


وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِليٰ بَعْضِ أَزْواجِهِ حَدِيثاً فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَ أَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَ أَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَها بِهِ قالَتْ مَنْ أَنْبَأَكَ هٰذا قالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ

3

و (ياد كن) هنگامى را كه پيامبر با برخى از همسرانش سخنى پنهانى گفت، و [لى‌] هنگامى كه (همسرش) آن را خبر [چينى‌] كرد و خدا آن را بر آن (پيامبر) آشكار ساخت، برخى از آن را (به او) شناساند و از برخى [ديگر] روى گرداند؛ و هنگامى كه آن (همسرش) را بدان خبر داد، گفت:« چه كسى اين را به تو خبر داد؟! »گفت:« (خداى) دانا [و] آگاه، به من خبر داد! »


إِنْ تَتُوبا إِلَي اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُما وَ إِنْ تَظاهَرا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْرِيلُ وَ صالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمَلائِكَةُ بَعْدَ ذٰلِكَ ظَهِيرٌ

4

اگر شما دو (همسر پيامبر) به سوى خدا بازگرديد پس (به سود شماست، چرا كه) بيقين دل‌هاى شما (به كژى) گراييده است؛ و اگر بر ضد او يكديگر را كمك كنيد پس (زيانى به او نمى‌رسانيد، چرا) كه خدا فقط ياور اوست. و بعد از آن جبرئيل و شايسته مؤمنان و فرشتگان، پشتيبان (او) هستند.


عَسيٰ رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَكُنَّ أَنْ يُبْدِلَهُ أَزْواجاً خَيْراً مِنْكُنَّ مُسْلِماتٍ مُؤْمِناتٍ قانِتاتٍ تائِباتٍ عابِداتٍ سائِحاتٍ ثَيِّباتٍ وَ أَبْكاراً

5

اميد است كه اگر شما را طلاق دهد، پروردگارش همسرانى بهتر از شما براى او جايگزين كند، (زنانى) مسلمان، مؤمن فرمانبردار [فروتن‌]، توبه كار، پرستشگر، روزه‌دار، بيوه و دوشيزه.


يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ عَلَيْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ

6

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! خودتان و خانواده‌هايتان را از آتشى حفظ كنيد كه هيزم آن مردم و سنگ‌هاست؛ (آتشى) كه فرشتگانى خشن [و] سخت گير برآن [گماشته شده‌] است، كه خدا را در آنچه فرمانشان مى‌دهد نافرمانى نمى‌كنند، و آنچه را مأمور شده‌اند انجام مى‌دهند.


يا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ إِنَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

7

اى كسانى كه كفر ورزيده‌ايد! امروز (در رستاخيز) عذر خواهى نكنيد، كه فقط به آنچه همواره انجام مى‌داديد مجازات خواهيد شد.


يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَي اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسيٰ رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ يُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ يَوْمَ لا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعيٰ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنا أَتْمِمْ لَنا نُورَنا وَ اغْفِرْ لَنا إِنَّكَ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

8

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! با توبه‌اى نيك (و خالصانه و استوار) به سوى خدا باز گرديد اميد است كه پروردگار شما بدى‌هايتان را از شما بزدايد و شما را در بوستان‌هاى (بهشتى) وارد كند كه از زير [درختان‌] ش نهرها روان است، در روزى كه خدا، پيامبر و كسانى كه با او ايمان آوردند را رسوا نمى‌كند؛ در حالى كه نورشان پيش رويشان و در سمت راستشان شتابان مى‌رود، مى‌گويند:« [اى‌] پروردگار ما! نور ما را براى ما تمام كن و ما را بيامرز! [چرا] كه تو بر هر چيزى توانا هستى. »


يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ

9

اى پيامبر! باكافران و منافقان جهاد كن، و برآنان سخت گير؛ و مقصدشان جهنم است، و بد فرجامى است!


ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ كانَتا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحَيْنِ فَخانَتاهُما فَلَمْ يُغْنِيا عَنْهُما مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَ قِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ

10

خدا براى كسانى كه كفر ورزيدند مثلى زده است: زن نوح و زن لوط، كه تحت (سرپرستى) دو بنده شايسته از بندگان ما بودند، و [لى‌] به آن دو خيانت كردند و آن دو (پيامبر) هيچ چيزى را از (عذاب) خدا از آن دو (زن) دفع نكرده‌اند؛ و به آن دو گفته شود:« همراه وارد شوندگان (در دوزخ) وارد آتش شويد! ».


وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ وَ نَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ

11

و خدا براى كسانى كه ايمان آورده‌اند مثلى زده است: زن فرعون، هنگامى كه گفت:« پروردگارا! خانه‌اى براى من نزد خود در بهشت بساز، و مرا از فرعون و كردارش نجات بخش و مرا از گروه ستمكاران نجات ده! »


وَ مَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِيهِ مِنْ رُوحِنا وَ صَدَّقَتْ بِكَلِماتِ رَبِّها وَ كُتُبِهِ وَ كانَتْ مِنَ الْقانِتِينَ

12

و (نيز) مريم دختر عمران كه دامان (عفت) ش را حفظ كرد، و از روح خويش در او دميديم، و كلمات پروردگار خويش و كتاب‌هايش را تأييد كرد و از فرمانبرداران [فروتن‌] بود.


سوره القدر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ

1

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ در حقيقت ما آن (قرآن) را در شب قدر (اندازه زنى) فرو فرستاديم.


وَ ما أَدْراكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ

2

و چه چيز تو را آگاه كرد كه شب قدر چيست؟!


لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ

3

شب قدر بهتر از هزار ماه است!


تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ

4

فرشتگان و روح در آن (شب) به رخصت پروردگارشان از براى (اندازه زنى) هر كارى فرود مى‌آيند.


سَلامٌ هِيَ حَتَّي مَطْلَعِ الْفَجْرِ

5

آن (شب) تا طلوع سپيده دم سلامت است!



قاری